Nie(d)oceniona więź
Do rozwoju potrzebujemy więzi.
Dziecko rozwija się poprzez więź z rodzicami. Rodzice poprzez więź z dzieckiem. Nic tak nie objawia naszej siły i słabości jak codzienna bliskość. Uczymy dzieci tego, co mamy w sobie. Tego, czego nauczyliśmy się od naszych bliskich. Nie zawsze tego, czego chcemy. Tęsknimy do tego, by uczyć mądrze.
Nie rodzimy się rodzicami, stajemy się nimi, zdumieni własną odwagą, siłą i miłością, a czasem przygnieceni własnymi ograniczeniami i bezradnością.
To nie trudności są niszczące, ale bycie z nimi samemu, zaprzeczanie im i umniejszanie. Trwanie w zagubieniu i niezrozumieniu.
Te warsztaty zrodziły się z potrzeby bezpiecznej przestrzeni, gdzie doświadczanie rodzicielskiej niepewności i niewiedzy jest oznaką odwagi, a dzielenie się radością zmian i wątpliwościami wyzwala kreatywność. Z tęsknoty za współczuciem i cenieniem siły więzi. Docenianie tego, co samemu wnosi się w więź i cieszenie się siłą swojej miłości bywa trudniejsze niż potrafimy przyznać. Każdy z nas uczy się tego. Tak, jak potrafi. Rodzicielstwo inspiruje do tego, żeby uczyć się głębiej, czerpiąc z doświadczeń innych rodziców i dzieląc się swoim własnym.
Spotkania
- Czego nauczyłem/am się dzięki byciu rodzicem.
- Od kogo się uczę. Mapa moich więzi.
- Jak buduję więź z moimi dziećmi. Czego jeszcze potrzebuję się nauczyć, czego mogę nauczyć innych.
- Jak będąc rodzicem dbam o więź z samym sobą.
- Więź dwojga. Jak mieszczę w niej dzieci, swój i partnera dziecięcy i dorosły świat.
- Czego o byciu rodzicem nauczyłam/em się od swoich rodziców. Jak przeobrażam własne dziedzictwo.
- O różnicach w pomysłach na wychowanie – kiedy mnie cieszą, a kiedy ich unieść nie potrafię.
- Codzienność. Czego o miłości, pracy i odpoczynku nauczyłam/em swoje dzieci.
Dzięki warsztatom można:
- poczuć radość z własnego macierzyństwa
- wyraźniej zauważyć samą siebie – swoje uczucia, potrzeby, wybory;
- z odwagą szukać własnych rozwiązań;
- doświadczyć ulgi nieudawania, że rodzicielska codzienność czasami przerasta
- spędzić dwie godziny w świecie dorosłych uczących się przeżywać swoje rodzicielstwo z wdzięcznością, odwagą i współczuciem
To warsztaty samopoznania i wzmocnienia siebie w roli rodzica. Dają możliwość i przestrzeń na zatrzymanie i odkrycie własnych sukcesów, trudności i po prostu uczuć. W czasie warsztatów uczestnicy pracują indywidualnie i/lub w podgrupach. Każdy dzieli się swoimi przeżyciami, doświadczeniami, wrażeniami na ile chce lub potrafi.
Współprowadząca
Alicja Kułaga – psycholog, psychoterapeuta w trakcie szkolenia. Studia ukończyła na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, obecnie w trakcie szkolenia do uzyskania Certyfikatu Psychoterapeuty Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. Na co dzień pracuje z dziećmi i młodzieżą oraz ich rodzinami, prowadząc diagnozę i terapię. Swoją pracę poddaje regularnej superwizji.
Wrażenia uczestniczek
„W zajęciach wzięłam udział z ciekawości, ponieważ nie wyobrażałam sobie, jak mogą wyglądać warsztaty na temat czegoś tak intuicyjnego jak więzi. Monika i Alicja, prowadzące zajęcia, wprowadzają nas w poszczególne tematy poprzez ciekawe zadania. Zadania te zachęcają do refleksji nad rzeczami, nad którymi zwykle nie mamy czasu pomyśleć, a jeśli nawet tak, to myśli te pozostają niezwerbalizowane i gdzieś „zawieszone”, a tym samym do niczego nie prowadzą. Tutaj wnioski, czy pytania, jakie nam się rodzą w głowie podczas wykonywania tych zadań (choć nie jestem pewna, czy słowo „zadania” jest tu odpowiednie) skłaniają do podzielenia się tym z innymi uczestnikami warsztatów, również do wysłuchania ich, dalej – do dyskusji i podsumowania tego, co zostało powiedziane. Nie dostajemy tu gotowej instrukcji „krok po kroku”, co robić, jak budować zdrowe więzi, ale dostajemy bodźce do tego, żeby pewne sprawy, czy myśli uświadomić sobie i znaleźć własną optymalną ścieżkę w budowaniu więzi, relacji z otoczeniem i z samym sobą. Naprawdę polecam!”
Katarzyna Hajdasz
„Cykl trzech spotkań w grupie Mam był dla mnie inspirujący, przekonałam się, że Mamy są specyficzną grupą ludzi:-) mają podobne przemyślenia, odczucia odnośnie siebie, odnośnie ‘nowego’ życia po zostaniu Matka. Wiele nas łączy a często wydaje nam się, że jesteśmy ze swoimi rozterkami, wątpliwościami czy zagubieniem w nowej roli same. Siły i przebojowości oczekuje od nas środowisko, my same również stawiamy sobie wysoko poprzeczki a dzieci i nowa sytuacja życiowa nieraz wystawiają nas na ciężką próbę. Może to rodzić frustracje. Niełatwo jest czasami odnaleźć siebie – prywatnie i zawodowo, jako osobę, jako kobietę, jako Matkę. Myślę, że warsztaty pomogły mi uświadomić sobie też, że rodzicielstwo to proces, jedne próby zaliczymy, inne nie, ważne to uczyć się siebie, uczyć się odnajdować w macierzyństwie oraz uczyć się być z dzieckiem aby i nam i jemu przynosiła ta relacja spełnienie i szczęście. Warsztaty pozwalają dzielić się przeżyciami, trudnymi i szczęśliwymi, opowiadać i słuchać o emocjach, relacjach, uczyć się od siebie nawzajem. Dzięki Monika jeszcze raz za możliwość uczestnictwa w warsztatach.”
Magdalena Daniuk
„Do udziału zachęcił mnie tytuł warsztatu “Nie(d)oceniona więź”. Jestem mamą dwójki dzieci. Zdałam sobie sprawę, iż w natłoku spraw codziennych, potrzebne jest zatrzymanie się na chwilę i zastanowienie się jakie relacje łączą mnie z dziećmi. Podczas warsztatów, każdy z uczestników, ma czas na zastanowienie się i wypowiedź na forum grupy o swoich uczuciach związanych z rodzicielstwem, można posłuchać co czują inni, jak sobie radzą z tymi trudniejszymi emocjami związanymi z wychowaniem dzieci. Nie raz pojawiły się łzy, ale to dobrze, bo trzeba mieć gdzieś przestrzeń na “wyrzucenie” z siebie niektórych spraw. Ostatnie spotkanie z cyklu zakończyło się bardzo pozytywnie, optymistycznie…. 
Zachęcam do udziału w tych zajęciach, do wyjścia z domu, do spojrzenia z boku na naszą codzienność i docenienie jej.”
Agata Natalli